Het voeren van een gesprek tussen twee mensen is onderhevig aan verschillende regels en afspraken. Over het algemeen zijn deze regels vaag en niet duidelijk afgesproken, tegelijk zijn ze richtinggevend en bij beide partners bekend. Zo zal het zelden van tevoren afgesproken worden, toch merk je in een gesprek vaak dat beide gesprekspartners elkaar laten uitspreken, reageren op wat de ander zegt, elkaar aankijken en vaak ook dezelfde woorden gebruiken. Als ze elkaar kunnen zien, zullen ze zelfs vaak ook min of meer dezelfde houding aannemen.Hoe komt het dat het ene gesprek als goed wordt ervaren en andere als frustrerend en onprettig? Er spelen een hoop factoren mee in de beleving van een gesprek. Zelfs als gesprekspartners samen waren in de uren, dagen voor dit gesprek, hebben ze toch beiden een andere weg afgelegd naar dit moment. Gevoelens, interpretaties van gebeurtenissen of woorden en herinneringen aan andere (pijnlijke) momenten maken dat ze beiden op een andere manier het gesprek in gaan.
Als de gesprekspartners zich dit realiseren, zijn ze al een stuk op weg om elkaar te begrijpen. Weten dat de ander niet precies weet, voelt of herkent wat jij voelt en weet maakt het logischer en daarmee gemakkelijker om jou gevoel duidelijker uit te leggen. En om meer naar het gevoel en idee van de ander te luisteren en te vragen.
Accepteer dat de ander een ander is en ga vanuit dat begin op zoek naar het begrip in jezelf en in de ander.
Over spiegelen; de houding van gesprekspartners
Voorbeeld van een goed gesprek waarbij gesprekspartners elkaar in woord en gebaar spiegelen.
Over interpreteren
NishTexel 