Ouders zijn een krimpende markt!

En wat doe jij precies?’ De man tegenover mij is een gerenommeerd horeca ondernemer op Texel. In zijn vraag hoor ik nieuwsgierigheid en een klein vleugje achterdocht; hij heeft nog nooit van mij gehoord, wat doe ik op een open coffee bijeenkomst voor ondernemers?Mijn elevatorpitch heb ik gelukkig geoefend, als zal ik het geijkte ‘Ik woon op Texel’ bij deze gelegenheid maar weg laten. Tenslotte sta ik in een gelegenheid in den Burg.
Ik geef en organiseer cursussen en workshops op het gebied van communicatie en opvoeding. Ik richt mij daarbij vooral op jonge ouders en hun kinderen, maar ook andere doelgroepen zoals verkopers, jongeren, ouderen, eigenlijk iedereen dus.
Terwijl ik mijn verhaal doe, zie ik hoe hij zich een beeld probeert te vormen van deze abstracte handel. Hij handelt eigenlijk in hetzelfde: ook op vakantie en in een café zoeken mensen verbinding en contact door communicatie.

‘Het aantal kinderen neemt af, dat heb je gezien? Dat maakt het voor jou dan wel lastig; jonge ouders worden zeldzamer.’
Hij refereert aan een artikel in de Texelse Courant waarin de zorg wordt uitgesproken over het uitsterven van de Texelaar. Slechts 94 kinderen werden er in 2011 op ons mooie eiland geboren. Dat is de helft van 2000!
Ouders zijn een krimpende markt. Is dat een zorg? Misschien en misschien ook juist niet; wat wil je, als je het idee hebt dat jij de enige bent? Contact met anderen! Wat wil je als je net een kind gekregen hebt? Contact met andere jonge ouders. Hoe doen jullie dat met nachtelijke voedingen, kolven op het werk, adviezen van (schoon)ouders, kinderopvang,… opvoeden leer je al doende. En van elkaar. Vroeger spraken moeders elkaar bij de sloot of over de heg, later op de rand van de zandbak of op het schoolplein.

Ik denk dat er behoefte is aan een bijeenkomstplaats voor jonge ouders. (Liefst door mij georganiseerd natuurlijk 🙂 ) Een plaats waar de kinderen kunnen spelen terwijl ouders een kop koffie drinken en ervaringen uitwisselen over het ouderschap;
‘Samen eten is écht niet leuk meer! Pietje brult bij alles dat hij het niet lust. En hard hoor!’
‘Oh, dat heeft Samuel ook een tijd gehad. Er was echt geen land met hem te bezeilen soms. Niet aan tafel willen, alles bij elkaar schreeuwen en niks eten.’
‘Oh echt? En hoe heb jij dat dan aangepakt?’
Leren van elkaar en met elkaar.   

De horeca man heeft het begrepen. Hij reikt in zijn borstzak en overhandigt mij een kaartje van zijn hotel. Goed voor korting op het huren van een vergaderruimte of kamer. Want zaken zijn zaken.