Vroeg

Als ik wakker wordt, is het stil. Twee weken geleden had ik nog gezegd: als ik wakker wordt is het donker en stil. Maar het immer draaien van de aarde maakt dat de hemel al licht is als om vijf voor vier mijn wekker gaat. Stil is het nog wel. De eerste vogels beginnen ook al wakker te worden rond die tijd, dus over een paar dagen kan ik dat waarschijnlijk ook niet meer zeggen. Hoe anders dan twee maanden geleden, toen ik op een bewolkte ochtend onderweg naar de schuur amper zeker wist of ik mijn ogen open had of dicht. Toen buiten het dorp mijn fietslicht het enige licht was in kilometers omtrek.
Mensen die elders wonen, waar auto’s en straatverlichting vierentwintig uur per dag de dienst uitmaken, kunnen zich dat moeilijk voorstellen. Ik heb logees gehad die niet konden slapen omdat het zo stil en donker is waar ik woon. In mijn bed hoor ik ’s nachts alleen het klateren van het water in mijn vijvertje, soms roeren de caviae zich, of hebben een paar katten of egels ruzie, in het weekend komt de jonge buurman nog wel eens midden in de nacht thuis, soms is er wat te doen in het cafeetje,… nou ja, vanmorgen was het in elk geval stil. En nog een beetje donker. Donker genoeg om het licht op mijn fiets aan te doen, vooral omdat er nauwelijks maan was.
Onderweg weet ik wie er nog meer op is. In de meeste huizen is het donker en stil, er zijn een paar vaste plaatsen waar altijd licht op is rond half vijf. Als er ergens licht brandt in een huis dat anders donker is dan valt mij dat op. Ik stel mij dan voor dat daar ook mensen op zijn, misschien de eerste boot moeten hebben, of gewekt door een ziek kind, of misschien net terug uit het café eieren staan te bakken en straks bij zonsopgang  hun roes gaan uitslapen terwijl ik fris en vrolijk langs fiets op weg naar mijn werk. Ook zijn er een paar adressen waar ik even extra naar kijk; is het goed bij …?
Zelden kom ik iemand tegen. De weg en de wereld zijn alleen voor mij op dat tijdstip. Ik moet er altijd om denken als ik op een ander uur van de dag het dorp in fiets, dat ik rechts rijd en ook de rotonde de goede kant op neem.
Als ik dan op mijn werk kom, de deur opendoe, is het binnen altijd te warm en benauwd. dus alles tegen elkaar openzetten, lichten en computers aan en aan de gang.
Terwijl het buiten licht wordt en de wereld langzaam tot leven en in beweging lijkt te komen zit ik op mijn post en regel dat iedereen komt waar hij wil.
(en houd de ooievaars in Gennep in de gaten, ook nog 🙂