Waarom?

Kun je vertellen waarom je bent gaan schrijven?
Dat is een leuke vraag. Ik ben alleen niet iemand die denkt in waarom. Dingen zijn, gebeuren, doen.

Waarom is een vraag die kleine kinders stellen, de mijne tenminste wel:
Waarom gaan we niet naar buiten?
Omdat het regent.
Waarom regent het?
Omdat er water uit de lucht valt.
Waarom valt er water uit de lucht?
Omdat het regent.
(Rep.ad.inf.)

Vroeg!

Zo, hoe vroeg was jij dan wel op? Als eilandbewoner een veelgehoorde vraag, waar in het land ik ook bij wat voor bijeenkomst ook aanschuif. Het feit dat ik mijn reis begin (of bijna, het begint natuurlijk met naar de bushalte lopen) geeft mensen het idee dat ik vele malen langer onderweg ben dan ieder ander. Natuurlijk maak ik daar dankbaar gebruik van; als mensen koffie voor mij willen halen, of als ik de dag tevoren ergens mijn voeten onder de eettafel mag schuiven en een logeerbed bezetten. Maar dat is een ander verhaal.

Mijn landschap

300 jaar geleden was ik er nog niet. Of ik was er wel, onder de zee. Meters diep zout water; werkgebied van vissers, inspiratie voor dichters en toevluchtsoord voor verliefden en verlatenen. Niet toevallig zijn de tranen van mensen zo zout als de zee, of misschien is het andersom? Zoveel tranen zijn vergoten aan de kust dat de zee er zout van is. 

The key to writing

The first key to writing is to write. Not think.
The first version, you write from the hart. Then, you go rewriting from the mind.
(Forrester in finding Forrester)