Kind(s?)

Een aantal jaren geleden, in mijn magere periode (nog schraler dan nu? Jazeker!) kwam ik te werk bij een meneer, zo’n 10 km van mijn huis. Hij een relatief gezonde, jonge man van begin tachtig, ik de helft. Hij had net een nieuwe vriendin, ik ook. Boeken, muziek, buiten, de tuin, Texel,… we hadden veel dezelfde interesses en als ik daar kwam (om de week een paar uur) was het ook erg gezellig. Zijn vriendin iets jonger dan hij, ook een leuk, vrolijk mens waar ik het goed mee kan vinden. En zij samen,.. zo wil ik ook oud worden. Toen hij ziek was vroeg hij me tijdelijk elke week te komen. Dat tijdelijk bleef, de dag veranderde wel eens, de gezelligheid en de koffie bleef.
In de slag om werk en inkomen, waar ik van bijna dagelijks naar bijna niks en alles daartussen mijn hoofd boven  water en mijn broek op zie te houden, is zijn huis steeds een constante factor.

Familiedrama

Vanmorgen op weg naar huis, pak ik achteloos een gratis krant op het station. Ik moet even wachten omdat ik na negenen goedkoper reis. Met een kop koffie en een krant moet dat wel lukken. Koppensnellend blader ik tot bladzijde 5, waar een kop mijn aandacht trekt; ‘Zestien jaar cel voor moeder die haar zoons doodde op camping’. En vooral de subkop, schijnbaar uit een afscheidsbrief; ‘Ik ben al 41 jaar aan het vechten, waarom ook de kinderen? Ik kan ze niets bieden en echt gelukkig zijn ze niet’

Een verhaal over borstvoeding en vrijheid.

16 mei 1944 wordt op Texel een baby geboren. Hoewel iedereen zijn best doet, lukt het de moeder niet voldoende melk te produceren voor haar kind. De dokter die moeder en kind begeleidt, begeleidt tien dagen later een andere bevalling in hetzelfde dorp. Deze moeder doet het prima en heeft melk genoeg, misschien wel voor twee…

Voorjaar en jonge dieren

Het is voorjaar! Dat betekent bloemen en planten die opkomen, bomen die langzaam doorzichtig groen worden, knoppen die openbarsten om hun kleurige inhoud uit te strekken, zoemende insecten en lammetjes in de wei.

In mijn huis…

Als ik mijn internet browser minimaliseer, zie ik op mijn bureaublad een foto van mijn aanrecht; leeg en schoon. Een blik naar rechts zie ik direct dat dat wel een tijdje geleden is dat het er zo uitzag. Gister heb ik afgewassen, maar er is alweer het nodig aankomen lopen daar. Als ik van tafel opsta zie ik dat vegen en dweilen ook geen overbodige luxe zou zijn; wat wil je ook met twee hokken met caviae, drie mensen en een kat in huis in de winter.? zuchtend zet ik me aan het huishouden. Terwijl ik eigenlijk mijn internetbrowser afsloot om een eind te gaan lopen in het winterwonderland dat zich voor mijn raam aan het vormen is…

Homo ‘genezen’?

‘Verzekeraars verplicht kosten ‘homo healing’ te dekken’ Een tweet van Expreszo, een tijdschrift voor homoseksuele jongeren, trekt mijn aandacht. Aanleiding is een artikel in Trouw van vandaag (17/01/2012)
Different is een instelling voor geestelijke gezondheidszorg die zich inzet om mensen met een homoseksuele geaardheid te helpen in het reine te komen met hun gevoelens en hun geloof. Op hun site wordt overigens nergens het woord genezen gebruikt, wat zij bieden heet hulpverlening en pastorale begeleiding. 

Moeder, kind, thats it.

Commode, wagen, badje, wieg, luiers, flessen, fopspeen, autostoeltje, kinderstoel, draagdoek, kleertjes, speelgoed, omslagdoeken, kruik, hydrofiele doeken, navelbandjes, babyzeep, rompertjes, huidolie….
Wie herkent het niet? Tijdens de zwangerschap, als je overal zwangere vrouwen en baby’s ziet, kun je er niet omheen: Een lijstje van wat je nodig hebt als je een baby krijgt. Je zou je welhaast af gaan vragen hoe de mensheid ooit zover gekomen zijn zonder al deze producten. Wat heeft een baby allemaal nodig?