Kerstherinneringen

(Beetje context: Trouw vroeg december 2021 om de mooiste kerstherinneringen van lezers) Kerstherinneringen. Elk jaar komen er nieuwe bij. Maar welke is de mooiste, de meest bijzondere en waard om als verhaal in de krant terecht te komen, anno 2021?

Een zin, twee woorden, negen letters

En dan is het al december…
9 Oktober had ik de eerste proefdruk van mijn boek Week 31 in handen. Een echt gedrukt boek helemaal door mij geschreven en zelfs de coverfoto is door mijzelf gemaakt! Kicken!
Enthousiast post ik berichten van (mij met) mijn boek in de trein, bij het vuur, in de duinen… en jawel, mensen worden nieuwsgierig en gaan het boek bestellen. Ondertussen is een klein legertje proeflezers druk aan het lezen en ben ik zelf druk aan het herschrijven om fouten en foutjes die tóch zijn blijven staan eruit te halen, want het mag dan wel een merkwaardig boek zijn, het moet wel goed.

Elke pagina, elke zin heb ik nog eens gelezen, terwijl ik het verhaal natuurlijk al ken. 😊 Maar geloof me; je verhaal lezen in een echt gedrukt boek, is heel anders als lezen op een computerscherm of zelfs een geprinte versie.
Toen begon het mis te gaan… alles duurde langer dan ik wilde of had gepland. Herschrijven schoot voor geen meter op, ik moest een hoop feedback verwerken, soms ook nog in mijn tekst.
Uiteindelijk vond ik dat het (weer) klaar was en stuurde ik het naar een extra proeflezer, die de vast aanwezige taalfouten eruit zou halen. De uitgever was ziek en een paar weken uit de running. Nou is zij volgens mij iemand die evengoed al moeite heeft de grenzen van werk, rust en privé te bewaken, dus ik was vast van plan haar die tijd ook echt met rust te laten. Toen werd ook de proeflezer/corrector ziek.  En er is een wereldwijd papiertekort waardoor drukprocessen vertraging gaan oplopen… Kortom, Murphy in volle kracht,  mijn boek kwam er niet voor sinterklaas, komt niet voor kerst en waarschijnlijk niet eens meer dit jaar.
Maar die mensen die het al besteld hebben.. die zitten al die tijd dus te wachten zonder dat iemand precies weet wanneer het écht uitkomt?
Inderdaad.

Een leuk kerstcadeau voor iemand met geduld.

Om dat een beetje goed te maken heb ik het volgende bedacht; op de dag dat het echte boek daadwerkelijk gedrukt en klaar is, de dag dat de uitgever het boek naar de bestellers gaat sturen, die dag maak ik een tour door Nederland met een rugzak vol boeken om persoonlijk te overhandigen aan mensen die vóór 24 december 2021 besteld hebben. Ik kan niet bij iedereen langs gaan helaas, dus ik zal een selectie moeten maken waarbij een beetje handige treinroute meest bepalend is. Als je dus kans wil maken om Week 31 van mij persoonlijk overhandigd te krijgen, uiteraard gesigneerd als je dat wilt, bestel dan vóór 24 december Week 31 bij de uitgeverij via deze link.

Rest mij nog iedereen een heerlijke week 51 en 52 te wensen, met de feesten die u al dan niet viert aan het einde van het kalenderjaar.

Re(d)actie

 Misschien ben ik eigenwijs. Nee, ik bén eigenwijs, dat beschreef ik al eerder in een blog. En dat is eigenlijk helemaal niet zo’n slechte eigenschap.

Op dit moment ligt de proefdruk van mijn boek Week 31 bij verschillende proeflezers. Niet de eersten, het is voor deze proefdruk er kwam al in verschillende versies gelezen, bekritiseerd en becommentarieerd. Het leuke is dat iedereen iets anders vindt, tenslotte leest een ieder met eigen achtergrond en denkraam. En dan is het net als met koken, waar de een smult van een curry met spruitjes, gruwt een ander bij het idee.  
Reacties van lezers maken het leven van een schrijver leuk en kleurrijk. Het is tenslotte de bedoeling dat mensen lezen wat ik schrijf, en liefst daar iets uit halen. Of dat iets dan verhelderend is of ergerlijk, dat maakt mij niet eens zoveel uit. In beide gevallen is verhaal binnengekomen en heeft een ander mens bereikt. Die verbinding vind ik mooi.

Mijn taak als auteur is nu alle reacties te lezen en te beoordelen of en hoe ik die verwerk in het uiteindelijke product. Veel dingen neem ik zonder meer over, andere moet ik over denken en enkele laat ik met een glimlach staan zoals ik het geschreven en bedoeld heb. Lezers mogen best vragen houden. En ik vind schijnbaar ook woorden normaal die anderen vreemd vinden.  Zo schijnt spiegelen niet een bij iedereen bekent begrip te zijn en ook pun roept bij sommige vragen op. En ok (ja, zo spreek je dat ook uit!) moet oké zijn, mét streepje. Allemaal prime.
Bij sommige opmerkingen heb ik zelf vragen, dan ga ik op zoek naar onderbouwing voor ik besluit of ik het aanpas of niet. Bij vragen als: Mag een zin met en beginnen?  Hoe gebruik ik mijn lievelingswoord eigenlijk? Is google mijn vriend.  Want uiteindelijk is het mijn naam die op de cover staat, en ik ben een zeikerd, dan moet ik het zelf ook goed vinden. 😊 En mede dankzij feedback van zoveel proeflezers, wordt het EPIC!
Overigens: Het boek is al te bestellen, de bedoeling is dat het dan voor de feestdagen bij u in huis is. Ik kijk nu al uit naar de reacties!

Meer lezen van en over kleurrijke schrijvers? https://dekleurrijkeschrijvers.nl/blog/

In een boek kladden doet een beetje pijn, maar het is nu voor een goed doel

Afleiding II: Buitenspelen

(Dit blog is eerder verschenen op kleurrijke schrijvers.)
Ik ben nogal chaotisch. Mensen die mij een beetje kennen zullen meewarig knikken, mensen die mij goed kennen zullen keihard lachen om dit understatement.  Als ik mijn boek af wil krijgen, en daar heb ik afspraken over, is focus echter wel belangrijk. En afleiding van het schrijven ligt overal op de loer.
In een eerder blog beschreef ik al de afleidingen van sociale media. Een andere sterke afleiding die mij weghoudt van mijn computerscherm en het schrijven van mijn boek is de weersomstandigheden. Als het buiten waait dat het rookt en de regen tegen mijn raam klettert, heb ik geen enkele moeite met uren op de bank zitten, radio erbij aan, en schrijven maar.  Natuurlijk zijn er andere afleidingen die dan evengoed op de loer liggen, maar daar gaat het nu niet over.

Afleiding I: sociale media

(Deze blog is eerder verschenen op de pagina van kleurrijke schrijvers)

Ik ben nogal chaotisch. Mensen die mij een beetje kennen zullen meewarig knikken, mensen die mij goed kennen zullen keihard lachen om dit understatement. 
Als ik echter mijn boek af wil krijgen, en daar heb ik afspraken over dus dat moet, is focus echter wel belangrijk. Afleiding van het schrijven ligt echter overal op de loer.
Een eerste grote afleiding tijdens het schrijven is sociale media. Ik probeer die zoveel mogelijk buiten te sluiten: ik krijg alleen via mijn telefoon meldingen van privé berichten, nooit pop-ups of meldingen via mijn laptop.  Op bepaalde momenten geeft mijn telefoon helemaal geen geluid, de meeste tijd staat de instelling ‘alleen prioriteit’ aan. Dat betekent: als mijn oude moeder, een van mijn kinderen of mijn lief belt, hoor ik mijn gave zelf opgenomen ringtone. Alle andere bellers worden geluidloos en onverbiddelijk naar mijn voicemail geleid.

Schrijven in Rust Reinheid en Regelmaat

(Deze blog verscheen eerder op de pagina van kleurrijke schrijvers)
December 2019 besloot ik dat ik toch maar eens moest investeren in mijn schrijfwerk, dus sloot ik me voor 2020 aan bij de kleurrijke schrijfgroep. Dat betekent wekelijks een Webinar en maandelijks naar Soest voor een schrijfdag. Oplettende lezers zullen begrijpen dat die schrijfdag in Soest slechts twee keer heeft plaatsgevonden voor de eerst lockdown. Daarna gingen de schrijfdagen online. Dat scheelde een hoop reistijd en -geld, en zolang de verbinding goed is, werkt een online samenkomst heel prima. Bijkomend voordeel voor mij is dat ik op mijn eigen werkplek kan werken. Thuis op de bank. (Of bij mijn vriendin thuis, daar is mijn werkplek door omstandigheden aan de keukentafel, maar daarover gaat het nu niet)

Doelen

Mijn dagelijkse slaapdoel is zesenhalf uur. Dat betekent dat als mijn wekker om vijf voor vier gaat, ik voor half elf in bed moet liggen. Dat lukt meestal wel, soms niet. Er zijn ook dagen dat ik niet hoef te werken, of dat ik later begin. Mijn brein is er echter inmiddels van overtuigd dat de wekker gewoon altijd rond vier uur gaat. Dan is het doel dat ik weer in slaap val, of in elk geval doe alsof ik slaap tot een uur of zeven.

Waarom?

Kun je vertellen waarom je bent gaan schrijven?
Dat is een leuke vraag. Ik ben alleen niet iemand die denkt in waarom. Dingen zijn, gebeuren, doen.

Waarom is een vraag die kleine kinders stellen, de mijne tenminste wel:
Waarom gaan we niet naar buiten?
Omdat het regent.
Waarom regent het?
Omdat er water uit de lucht valt.
Waarom valt er water uit de lucht?
Omdat het regent.
(Rep.ad.inf.)

Vroeg

Als ik wakker wordt, is het stil. Twee weken geleden had ik nog gezegd: als ik wakker wordt is het donker en stil. Maar het immer draaien van de aarde maakt dat de hemel al licht is als om vijf voor vier mijn wekker gaat. Stil is het nog wel. De eerste vogels beginnen ook al wakker te worden rond die tijd, dus over een paar dagen kan ik dat waarschijnlijk ook niet meer zeggen. 

Bat out of hell

Januari 2005;  ik ben op weg naar de Utrechtse culturele nieuwjaarsduik. In de maanden daarvoor heb ik een aantal weken een workshop creatief schrijven gevolgd bij Vrouwkje Tuinman. Zij vroeg mij met een aantal anderen te komen voorlezen op deze manifestatie. Ik koos voor het in haar workshop geschreven verhaal naar aanleiding van een stuk muziek,  Om twee uur in de middag staan we op het programma. Er is de hele dag van alles te beleven, ik besluit om ruim een uur tevoren aanwezig te zijn om daar iets van mee te pakken.